Road Trip. Day 1. City of Angels.

Długo mnie tu nie było, ale już jestem, wracam, będę i filozofuję dalej :)

Czas najwyższy cofnąć się w czasie do 17 czerwca 2013 kiedy wyruszyłam w dłuuugo oczekiwany road trip.
Jak to wyglądało 24 godziny przed możecie przeczytać tu: ROAD TRIP DZIEŃ PRZED.
Natomiast cały niecny plan jest tu: ROAD TRIP. THE BIG PLAN.
Wszystkie informacje techniczne typu: co/gdzie/jak/po co/dlaczego tak drogo, napiszę na samym końcu po całej relacji z road tripu.

A zaczeło się to tak...

Z samego rana pojechałam do wypożyczalni, w której brałam samochód i gdzie wycyganiłam dobrą cenę za auto.
Jak się domyślacie już przebierałam nogami z niecierpliwości, żeby wsiąść do naszej roadtripowej strzały i śmignąć przez pół ameryki..
Na miejscu strzała w wersji compact okazała się ledwo małą strzałeczką, więc zagadałam czy by się nie dało o o tamtego tam o auta dostać.
A to oo tamto auto było Toyotą Camry, które jest idealnym samochodem na długie trasy, bo przy swoich wielkich gabarytach i pojemności pali malutko.
W czasie porzedniego road tripu też nim jeździłam, więc jest w pełni sprawdzone i polecam !
Na to PanWypożyczacz odparł, że no w sumie to i można, ale on jest brudny, bo dopiero wrócił i z godzinkę by trzeba poczekać, żeby go odkurzyli.... a ja " Panieeee, na mnie tu 5000 mil czeka, samochód będzie brudny już po 30milach i tak my będziemy musieli go wyczyścić, więc jest cud miód i orzeszki i biorę go takim jaki jest."
Nie śmiał zaprotestować.
Tak więc rozsiadłam się w naszej błękitnej strzale, rakiecie, wehikule i pojechałam odebrać resztę wycieczki z metra.
I tak zaczał się nasz dzień, który zakończyliśmy w Mieście Aniołów.

Do Los Angeles dotarliśmy ok 15.00.
Jest to najludniejsze miasto w Kalifornii, a zarazem drugie pod względem liczby mieszkańców miasto w Stanach Zjednoczonych (za Nowym Jorkiem)
Motel był położony świetnie przy  ulicy z wieloma restauracjami i ok 5 minut od słynnej Alei Gwiazd.
Tak więc truptałam sobie po raz drugi po gwiazdach, gwiazdeczkach i oczywiście po Kevinie Costnerze.
Była też Marilyn, Mickey i Johnny Depp.


"Marilyn! Oddawaj mój długopis!!!"

A to Ci niespodzianka:

Ah Kevin!

 ...krzywe nóżki jak u kaczuszki.. a raczej kaczki ;)

you've got mail :)

Ja tu jeszcze wrócę... !!

A tu Mickey i Depp:

Tego dnia była też światowa premiera filmu Monsters University i przed jednym z kin był przygotowany czerwony dywan, barierki i wszystko na przyjazd gwiazd, które podkładały głos w filmie m.in Billy Crystal i John Goodman.

photo: Google Images

Niestety reszta mojej wycieczki nie miała ochoty tego oglądać i patrzeć co się dzieje, więc przegrałam 1:3 i pojechaliśmy dalej.

Moim kolejnym punktem na liście był znak Hollywood, ale niestety po doczytaniu ile czasu potrzeba, żeby się tam wspiąć i po policzeniu ile czasu mam w LA zdecydowałam, że wystarczy mi zdjęcie z pewnej odległości  :P

Trzeba pamiętać, że wstęp na teren, na którym znajduje się napis jest zabroniony.
Napis jest zagrodzony i niedostępny dla przeciętnego turysty, o czym przypominał ciągle krążący nad nim helikopter na cwaniaczków, którzy jednak chcieli sprawdzić system zabezpieczeń..

"and we're dancing on the edge of the Hollywood sign" :D

Uliczki, którymi staraliśmy się dotrzeć do znaku są w większości pozamykane i niedostępne dla obcych.
Za pozostawienie auta w wielu miejscach na trasie można zaliczyć ogromny mandat.

Jest i on.
Najsłynniejszy na świecie znak, symbol sławy i marzeń.

Potem pojechaliśmy na Santa Monica Boardwalk.
Powdychałam morską bryzę i chłonęłam fale oceanu.
Miejsce, które normalnie tętni życiem i jest bardzo zatłoczone, teraz o tej porze jakby się wyciszało i uspakajało.
Zimno było jak piorun, ale było pięknie.

 

Na początku boardwalku, czyli mola, znajduje się również znak, który informuje, że w tym miejscu kończy się najsłynniejsza historyczna  droga Route 66 tzw Mother Road.

Droga ta otwarta 11 listopada 1926 miała długość 2448 mil (3939 km) i łączyła Chicago z Los Angeles, a w  1936 została przedłużona właśnie do Santa Monica. Droga przebiegała przez stany Illinois, Missouri, Kansas, Oklahomę, Teksas, Nowy Meksyk, Arizonę i Kalifornię, by zakończyć swój bieg w Los Angeles.

Route 66 została oficjalnie skreślona z listy autostrad krajowych 27 czerwca 1985, kiedy została zastąpiona przez autostradę Interstate 40.
Ja miałam szansę być na jej początku w Chicago, końcu - tu w Santa Monica i przejechać się jej historycznym kawałkiem gdy objeżdżałam Grand Canyon.

Kiedy słońce już zaszło, pojechaliśmy do Griffith Observatory.
Samo obserwatorium jest zamknięte w poniedziałki, ale można chodzić swobodnie dookoła i podziwiać widoki.
Jest to jedno z najnowcześniejszym obserwatoriów astronomicznych z którego nocą jest jeden z najpiękniejszych nocnych widoków jaki widziałam.

Niekończące się oświetlone ulice.
Najprostsze na świecie, za horyzont.
Miliony światełek.
O ile Los Angeles mnie nie zachwyciło zupełnie, to dla tego widoku warto było przyjechać.

Wieczorem tylko coś szybko zjedliśmy i poszliśmy spać, bo następnego dnia PaniKierownikWycieczki ( że ja, ma się rozumieć) zarządziła pobudkę o 6 rano, żeby z City of Angels pojechać do Sin City.

C.D.N