Singing in the rain.

Tak, tak.
Koniec czerwca, a tu deszcz.
Ba! Ulewa polska najprawdziwsza była przez chwilę.
Najstarsi kalifornijczycy nie pamiętają kiedy padało o tej porze.
Na dodatek zaliczyłam pierwszą burzę, na którą Karolina czekała 10 miesięcy.
Jak padało było cudownie.
Uwielbiam zapach powietrza w czasie i po deszczu. 
Aż odżyłam :)

Przemoczony Kopciuszek zgubił gumiaka :]

Hit dnia:
Młody miał przez cały tydzień naukę pływania i jako,że lało i grzmiało to poprosiłam HM, żeby zadzwoniła na basen czy lekcja dziś będzie.  Pani basenowa powiedziała, że oczywiście lekcja są planowo tak jak miały być. Młody najpierw się cieszył, bo pierwszy raz w życiu będzie pływał w deszczu, ale potem już przed samym wejściem na basen zaczął panikować : "Aniaaa,  a jak te deszczowe krople mnie wepchną pod wodę?!!? A jak ta lecąca woda będzie strasznie zimna i zaleje cały basen!??!!!"
Musiałam zachować pełną powagę w odpowiadaniu na te pytania choć wewnętrznie trzęsłam się ze śmiechu :)
Oprócz niego były jeszcze tylko dwie dziewczynki na lekcji. Mieli niezły ubaw z tego deszczu. Najśmieszniej wyglądali ratownicy, którzy stali w przeciwdeszczowych gigantyczny kurtkach i przeciwsłonecznych, słomkowych kapeluszach.
Mama dziewczynek siedziala niedaleko mnie i trzęsła się z zimna, a ja nie dość, że czułam się kwitnąco to jeszcze specjalnie wychodziłam na deszcz, żeby poczuć kropelki.
A w głowie cały czas słyszałam oczywiście klasyk nad klasyki:

http://www.youtube.com/watch?v=D1ZYhVpdXbQ&feature=related

W samochodzie piosenka była już nie tylko w mojej głowie...
Katowałam nią uszy młodego w czasie całej drogi powrotnej :P
"Aniaaa, pleaseee STOP singing this again and again!" 

Jako, że w czasie deszczu dzieci się nudzą a opiekunki wychodzą z siebie co by tu zrobić, postawiłam na sprawdzony zestaw: gorąca czekolada, kocyk i bajka :) I wszyscy byli zadowoleni.
Między czasie zeszłam do siebie do pokoju po telefon, wchodzę i słyszę : kap kap kap.
A tu kapie z suifitu.
A konkretniej jakby z żarówki.
A jeszcze konkretniej to z zapchanej liścmi rury, ktorą zapomnieli wyszyścić po zimie, a która postanowiła pęknąć dokładnie nad moim łóżkiem :]

Tak kapało, że  to wielkie wiadro zapełniło się bardzo szybko.
Na szczęście po południu ktoś zakręcił chmury, bo przestało padać i musiałam z powrotem brać prysznic normlanie w łazience ;P

Z całego zajścia największy ubaw miał Młody:

......a dziś już znowu było 38 stopni :)


.